Famotydyna Ranigast to lek zmniejszający wydzielanie kwasu solnego w żołądku.
Famotydynę Ranigast stosuje się w zgadze, nadkwaśności czy niestrawności. Zawarta w leku famatodynyna należy do grupy antagonistów receptora H2 i działa do 12 godzin.
Dawkowanie:
Lek jest przeznaczony do stosowania doustnego. Tabletkę należy połykać w całości i popijać wodą. Zwykle stosowane dawkowanie Famotydyny Ranigast u dorosłych to 1 tabletka przy pojawieniu się objawów. ewentualnie drugą tabletkę można przyjąć, jeśli dolegliwości pojawią się ponownie. Maksymalna dawka dobowa leku to 2 tabletki.
Leku nie należy stosować bez konsultacji z lekarzem przez dłużej niż 2 tygodnie. Jeżeli dolegliwości nie ustąpią po 2 tygodniach leczenia, należy bezzwłocznie zasięgnąć porady lekarza.
Skład:
Famotydyna 20mg, skrobia żelowana, celuloza sproszkowana, magnezu stearynian, talk. Otoczka tabletki: hypromeloza, tytanu dwutlenek, makrogol 6000, talk, lak z czerwienią koszenilową (E124).
Przeciwskazania:
Nie stosować tabletek Famotydyna Ranigast u osób uczulonych na famotydynę czy inne leki z grupy antagonistów receptorów H2 lub którykolwiek z pozostałych składników tego produktu leczniczego. Przeciwwskazaniem do zastosowania leku jest niewydolność nerek. Lek Famotydyna Ranigast może być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, kiedy zdaniem lekarza jest to bezwzględnie konieczne. Kobiety karmiące piersią powinny zaprzestać stosowania leku Famotydyna Ranigast lub karmienia piersią, gdyż famotydyna przenika do mleka kobiecego. Nie stosować u osób poniżej 18 lat.
Famotydyna Ranigast może wchodzić w interakcje z: lekami, których biodostępność zależy od pH treści żołądka, ketokonazolem i itrakonazolem (leki przeciwgrzybicze); ketokonazol należy podawać 2 odziny przed famotydyną, lekami zoobojętniającymi kwas solny, probenecydem, węglanem wapnia.
Działania niepożądane:
Ból głowy, zawroty głowy; zaparcia, biegunka, anoreksja; zaburzenia smaku; suchość w jamie ustnej, nudności i (lub) wymioty, uczucie dyskomfortu lub pełności w jamie brzusznej, wzdęcia; wysypka, świąd, pokrzywka; zmęczenie, niedobór wszystkich prawidłowych elementów morfotycznych krwi: krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi; przemijające zaburzenia psychiczne w tym depresja, stany lękowe, pobudzenie, dezorientacja; splątanie i omamy, spadek libido, bezsenność; drgawki, napady padaczkowe którym towarzyszy utrata przytomności, drgawki, ślinotok; szczękościsk, czasem szybkie ruchy gałek ocznych (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek), czucie opaczne, senność; śródmiąższowe zapalenie płuc czasami prowadzące do śmierci; zaburzenia aktywności enzymów wątrobowych; nadmierne wypadanie włosów; bóle stawów, kurcze mięśni; blok przedsionkowo-komorowy, wydłużenie odcinka QT (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek); impotencja; ucisk w klatce piersiowej.
W przypadku pojawienia się: objawów ciężkiej reakcji alergicznej, zaczerwienienia skóry z pęcherzami czy złuszczaniem się jej albo zażółcenia skóry, ciemnego moczu i zmęczenia, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Wymienione działania niepożądane pojawiają się bardzo rzadko.