Xylo-Pantenol to aerozol do nosa stosowany w celu zmniejszenia obrzęku błony śluzowej w zapaleniu błony śluzowej nosa oraz jako środek wspomagający w gojeniu uszkodzeń błony śluzowej oraz w leczeniu napadowego wycieku z nosa (naczynioruchowego zapalenia błony śluzowej nosa) i w leczeniu utrudnionego oddychania przez nos po przebytej operacji nosa. Lek Xylo-Pantenol jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat.
Xylo-Pantenol zawiera dwie substancje czynne: ksylometazoliny chlorowodorek i deksopantenol. Ksylometazolina obkurcza naczynia krwionośne, co prowadzi do zmniejszenia obrzęku błony śluzowej nosa. Substancja czynna deksopantenol jest pochodną kwasu pantotenowego, witaminy wspomagającej gojenie się ran i działającej ochronnie na błony śluzowe.
Sposób użycia: Dorośli oraz dzieci w wieku powyżej 6 lat po jednym rozpyleniu aerozolu do każdego otworu nosowego, w zależności od potrzeb, maksymalnie do trzech razy na dobę. Nie stosować dawek większych niż zalecane. Produktu leczniczego Xylo-Pantenol nie wolno stosować dłużej niż 7 dni, chyba że na zalecenie lekarza.
Przed podaniem należy zdjąć wieczko ochronne. Przed pierwszym użyciem oraz po przerwie w leczeniu dłuższej niż 7 dni, pompkę należy kilkakrotnie nacisnąć do momentu pojawienia się równomiernej mgiełki. Przy kolejnych aplikacjach aerozol z odmierzoną dawką jest gotowy do natychmiastowego użycia. Końcówkę rozpylacza (aplikatora) należy włożyć do otworu nosowego i jednorazowo uruchomić pompkę. Podczas aplikacji pacjent powinien oddychać delikatnie przez nos. Po użyciu rozpylacz (aplikator) należy dokładnie wytrzeć czystą chusteczką papierową i założyć wieczko ochronne.
Skład: Ksylometazoliny chlorowodorek 0,1mg, deksopantenol 5,0mg, potasu diwodorofosforan, disodu wodorofosforan siedmiowodny, woda do wstrzykiwań.
Przeciwskazania: Należy zachować ostrożność u pacjentów leczonych inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitory MAO) lub innymi lekami, które mogą podwyższać ciśnienie krwi; w przypadkach zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego, zwłaszcza w przypadku jaskry z wąskim kątem przesączania; ciężkich chorób serca i naczyń krwionośnych (np. w chorobie wieńcowej lub nadciśnieniu tętniczym); guza chromochłonnego (guza nadnercza); zaburzeń metabolicznych (np. nadczynność tarczycy, cukrzyca); porfirii; rozrostu gruczołu krokowego.
Polski
